Me ndihmoni nga nena ime...

Miq dhe mikesha te dashura te ketij blogu, nuk do te rresht asnjehere se falenderuar te gjitha ju qe me ndiqni, te gjitha pa perjashtim, si lexueset pasive, ashtu edhe ato aktive qe jo vetem lexojne, por edhe nuk pertojne te japin mendimin e tyre ne vendin e komenteve, ne lidhje me gjithcka flitet ne kete blog. Ato nga ju qe kane vete blog, e dine se sa e rendesishme eshte ajo pjesa e komenteve, e atij reagimi, ose feedback-u qe te vjen nga ana e lexueseve. Edhe sikur numri i atyre qe e kane vizituar nje post te caktuar te jete mbi 1000 veta, nuk kane asnje vlere perball 10 vetave qe bejne koment. Madje edhe sikur ato komente te jene mendime te kunderta me te tuat. Dhe meqe jemi ketu, me ka zene frika...ku jane komentet negative? Sepse sic thote nje mikja ime Iva Tico, qe ja ka thene nje miku i saj, Arjan Cani, po nuk te shan duhet te fillosh e te shqetesohesh shume. Por le te mos dalim nga tema....

E bera kete hyrje, per t'ju thene se vertete qe komentet jane shume te rendesishme, gjithmone, ne cdo post, ama ka disa raste te vecanta kur komentet dhe reagimi juaj, jane edhe me te rendesishme se sa zakonisht. Post-i i sotem eshte nje rast i tille! 

Para disa ditesh, midis komenteve te ndryshme ne nje nga postet e blogut, me shkruante nje vajze e cila kishte nje problem te madh, nje problem te cilin pasi e lexova me preku dhe shqetesoi edhe mua. Nje problem qe vajza, e pa zonja ti jape zgjidhje, kishte menduar te me drejtohej mua, me shpresen se ne nje fare menyre do t'i vija ne ndihme. Dhe une e mora vertet seriozisht kete mesazh. Qe ta keni edhe ju me te qarte per cfare behet fjale, po e shkruaj ashtu sic ajo vete e ka shkruar:

AnonymousAugust 5, 2013 at 9:59 AM

Tung Aulona ! Po te drejtohem ty per nje problem sepse nuk di me ke te flas , dhe ti ishe personi me optimal ne kete rast sepse smund te flas me familjaret, shoqet apo me dike tjeter. Eshte maredhenja ime me mamin. Duke pasur parasysh qe je Open-mind dhe e mire e di qe do te me kuptosh dhe shpresoj shume te me tregosh cfare te bej... Athere.. Une jam adoleshente dhe asnjehere nuk me lejohet te dal me shoqet, ti lyej buzet, te kem celular dhe gjithcka tjeter. Mami im ka kryer studimet master dhe ne jetojme ne qytet.Por ajo sillet shume keq me mua, asnihere nuk kemi biseduar si nene-bije asnihere nuk e kam perqafuar. Ajo me detyron ti bej punet e shtepise edhe tere kohen me bertet me godet ku te mundet me cka te mundet me therret ne emer te gjyshes (vjehrres se saj) dhe me thote qe i kam ngjare asaj ( gjyshja nuk jeton me ne )..Njehere ma zene Facebookun hapur dhe e ka pare qe nje shok ne ka derguar nje mesazh '' falemderit qe me kupton dhe me perkrah , te dua shume <3 '' ky shoku im eshte gay dhe e ndihmova ne diqka po mami normal nuk e di (sepse ne shoqerine time tani ka shume gay dhe eshte normale ) .. kur e ka pare mami mesazhin u terbua (fatmiresisht e kisha fshire biseden me pare ishte vetem ajo fjali ) dhe e morri ekranin e kopjuterit e theu ne toke dhe me goditi me shkelm , nuk i doli boll e morri bishtin e hekurt te fsheses se korentit dhe me goditi ne tere trupin dhe ne fytyre , pastaj me tha qe nuk jam vajza e saj sepse kam te dashur dhe te mos i flas kurr, un smund ti tregoj te verteten sepse do te behej me keq. Por nuk eshte kjo e gjitha sahere qe nuk marr noten 5 ajo nuk me jep para dhe i fsheh te gjitha ''Alwaysat'' dhe me thote kur te vine tezet le ta marrin vesh te gjithe , un ruaj ca para ose behem sikur kam harruar dhe ua kerkoj shoqeve. Tere kohen me bertet dhe me godet, nese ja ktheva fjalen para nje jave dhe me izoloi ne dhome . Jam e larguar nga shoqeria sepse asnjehere nuk dal dhe me perqeshin , as nuk mund te flas me ndonje shoqe sepse ne shkolle te mesme vajzat shtyhen se cila eshte perfektja dhe smund te flasesh. Kam folur me gjyshen (nenen e mamit) dhe ajo e ka qortuar mamin por kur e ka marre vesh mami me ka hedhur gjysmen e rrobave ne plehra dhe nuk guxoj te flas me aske . Kam lexuar ne internet si ta rregulloj maredhenjen aty thoshte te flas me te por eshte e pamundur sme le te flas asnihere sa here jam munduar me te mire e me te keq. Edhe me babin kam folur por ai me tha se ata jane prinder dhe e dine cfare po bejne por babi eshte komplet ''out'' sepse eshte tere diten ne pune.Kam nje moter me te vogel ,ajo ka Iphone 4 dhe ia ploteson te gjitha deshirat sepse e ka punesuar si ndihmesen e saj , cfare ti bej te raportoj.. Spo mundem me ta duroj kete gjendje , si mundet ni prind normal ta beje kete , ajo jep mesim te shume adoleshente tjere .. Eshte komplet shizofrene me mua edhe pse eshte mami im , smundem ta duroj me .. Me vjen shume here per ta goditur ose per te ikur por smundem se ne fund prap e dua.. Te lutem mos e publiko kete shkrim si post por vetem maredhenjen nene- bije .. Shpresoj qe do me ndihmosh dhe sapo ta lexoj pergjigjen tende do ta fshij komentin sepse ajo normal do me pergjoj . I NEED YOU ... :(

Besoj se kushdo qe e lexon nje mesazh te tille, tronditet. Eshte e veshtire per t'u besuar se mund te ekzistojne vertet prinder te tille, se mund te kete nena qe kane nje sjellje te tille me femijen e tyre. Por sado e veshtire per t'u besuar, ja qe realieti yne na perball shpesh me shembuj te tille. Vajza kerkon ndihme dhe nje mendim nga une. Te them te drejten, perball nje problemi te tille une ndihem totalisht e pazonja per te dhene nje zgjidhje, dicka qe do te mund ta ndihmonte vajzen. Prandaj me njohjet dhe mundesite qe kam, vendosa qe kete problem t'ja drejtoj Lira Gjikes, e cila eshte nje specialiste ne marredheniet e prinderve me femijet. Dhe ja se cila eshte keshilla e saj: 

Kjo situatë është vërtet shumë e vështirë. Nga sa shkruan duket se je nën moshën 18 vjecc, pra minorene. Ligjërisht ti duhet ta denoncosh, edhe pse është nëna jote. Të paktën ajo të ketë frikë nga ligji. Në praktikë nuk e di sa arrin ta realizosh këtë, sepse sicc shkruan edhe ti vetë, ajo është nëna jote dhe ti ende e do. Po ta them këtë që të dish: kjo është vlerë vetëm e jotja, pasi për fat të keq, nëna me sjelljen e saj ndaj teje nuk të ka mësuar që ti të duash. Por të kesh frikë nga njerëzit, t’ju bësh keq atyre dhe ti bën mirë që nuk e ndjek këtë model. Nuk je as e para e as e fundit në këto situate kaq të rënda Brenda familjes, ku prindërit I shohin fëmijët e tyre si pasqyrat e vuajtjeve dhe jo të arritjeve të tyre. Mendoj që duhet të flasësh me babain me shumë seriozitet. Bëje atë të të mbrojë! Edhe më gjysen duhet të flasësh prapë, por edhe me mamanë mund të përballesh, por duhet të ruash gjakftohtësinë. Mos I kërko të të dojë, por mos lejo të godasë dhe të shkatërrojë, sepse në këtë rast do të ndihmosh edhe vetë mamanë tënde. Edhe pse me motrën tënde sillet mirë, sicc thua, edhe motra jote e ka po kaq frikë sa ty, pasi thotë mbase edhe me mua do të sillet kështu. Madje ajo prêt me ankth kur do ti vijë radha që ta rrahi, ose ti thyejë ndonjë send që ajo e ka të rëndësishëm, sicc bën edhe me ty. Këto janë nga situatat më të vështira, që ndonjëherë e vetmja zgjidhje mbetet largimi. Më vjen shumë keq që nuk të ndihmoj dot më shumë, përveccse duke të të thënë një shprehje të një njeriu të madh që gati gati ka patur të njëjtën jetë si tënden, e që tha: “Ccfarë do që të jesh, duhet të bëhesh vetëm I mirë”. Mos u bë si nëna jote, që fëmijët e tu, ose njerëzit e dashur të të shmangin, të të kenë frikë, mezi të presin të cclirohen nga ty. Me kurajo, edhe pse je në kushte të vështira mos e lejo të të godasi. Shmange!

 Ajo qe une do te doja eshte qe krahas keshilles se Lira Gjika, vajza te merrte edhe mendimet tuaja. Nese mendoni se mund ti vini ne ndihme kesaj vajze me keshillat tuaja, me nje sugjerim se si mund ta zgjidh kete problem, ose, nese keni nje eksperience te ngjashme dhe doni te ndani me ne, se si e keni zgjidhur ate, te jeni te sigurta qe komentet tuaja do te jene te vlefshme me shume se cdo here tjeter, pikerisht ne kete post :)