Erdhi “Shën Mashtrimi”...

Festa e Shën Valentintit, ose me saktë të themi festa e “Shën mashtrimit” ka trokitur ne dere. Kjo eshte festa e madhe e të dashuruarve, feste e cila, shpesheherë më shumë se sa gëzim dhe dashuri, sjell stress, mërzitje dhe tension.
Ccdo 14 Shkurt njerëzit në të gjithë botën shkëmbejnë dhurata me njëri-tjetrin si shenjë të afeksionit dhe dashurisë që kanë për partnerin. Lule, ëmbëlsira, bizhu, por edhe rroba, telefona, makina e apartamente janë disa nga dhuratat që preferohen për këtë ditë. Këto të fundit janë një tregues jo vetëm i dashurisë, madje shpesh nuk kanë asnjë lidhje me të, se sa një tregues i pushtetit, fuqisë dhe pasurisë, karakteristika këto kaq të rëndësishme në ditët e sotme nëse do të kesh një të dashur.
Dikur Shën Valenti ishte një festë për dashurinë e vërtet. Ndërsa sot është shndërruar thjesht në një biznes. Biznes, shumë fitimprurës madje, për të gjithë dyqanet, lokalet e restorantet që atë ditë mund të bëjnë xhiro sa për gjithë vitin bashkë. Por nëse për pronarët e bizneseve të ndryshëm kjo është puna - të shfrytëzojnë ca “budallenjë”, që në emër të “gjoja dashurisë” janë të gati të shpenzojnë gjithë rrogën e muajit vetëm për të kaluar një 14 Shkurt special - për vetë partnerët, që këtë ditë po ashtu e kanë kthyer në biznes, kjo është e shëmtuar dhe e rrezikshme.
Që dashuria është kthyer në biznes, më vjen keq nëse po i thyej ëndrrat ndonjë idealisti që vazhdon ende të besoje te dashuria ideale, kjo ka kohë që dihet.  Por a nuk mund të linim të paktën një ditë në vit, atë që është enkas për dashurinë, të pa prekur dhe të pa njollosur nga pazaret në të cilat janë përfshirë jo vetëm politikanët, por edhe vetë dashuria?!
Doni të dini se cila është mendësia e pjesës më të madhe të ccifteve në Shqipëri për ditën e Shën Valentinit? Sa më të madhe, të bukur dhe të shtrenjtë që do ta bëj dhuratën e Shën Valentinit aq më shumë do ti tregoj partnerit se e dua. Zakonisht kjo është ajo cc’ka mendon pjesa femërore. Ndërsa mendimet e pjesës mashkullore, edhe pse janë po ashtu të lidhura me madhësinë dhe mbi të gjitha vlerën monetare të dhuratës, në thelb dëshirojnë të japin një tjetër mesazh: “E sheh ccfarë mashkulli jam? E sheh sa gjëra të shtrenjta mund të të blej? E kuptova tani sa i pasur jam? A nuk ja vlenë vallë të rrish me mua, kur ke mundësi të marrësh herë pas here të tilla dhurata?” Mendime këto që dalin të artikuluara në këtë mënyrë: “Gëzuar Shën Valentinin zemër. Të pëlqen dhurata?”
Hmmm më falni mua, po Shën Valentini sikur ishte dite e të dashuruarve dhe jo ndonjë konkurs se kush bën dhuratën më të shtrenjtë. Ku është dashuria në gjithë këtë mes? A nuk është ajo qëllimi? Pse krejt papritur në ditën kushtuar dashurisë, ajo kalon në plan të dytë? Ku janë premtimet e dashurisë? Ku janë xhestet romantike, shikimet që flasin më shumë se sa mijëra fjalë, apo prekjet që kanë vlerë qindra herë më shumë se sa ato fletushkat jeshile të shpenzuara në emër të dashurisë, por që dashurisë (asaj të vërtetës) vetëm mirë nuk i bëjnë.
Unë nuk jam një nga ato njerëzit që mendojnë se dashuria është dy zemra dhe një kasolle, sic thotë një shprehje italiane. Jetojmë në 2013 dhe kasollja nuk do ishte dhe një ide aq e mirë për të jetuar. Megjithatë jam totalisht kundra edhe asaj shprehjes shqiptare që ka dalë shumë në modë këto kohë: “dy zemra, një ferrari, një shtëpi te blloku dhe shumë veshje firmato”.
E nëse kjo është dashuria e kohëve moderne, atëhere unë propozoj që festën e quajtur “Shën Valentin” ta shndërrojmë në “Shën Mashtrim”...