Me privoni nga gjithcka...por jo na pushimet (dhe dashuria...dhe ushqimi...dhe zumba...dhe...oh qenkan shume :D)! (Pushimet part 2)

Pas gjithe zhurmes qe beri ai posti i djeshem, kryesisht prej komentit psikopato-simpatik :D, ne postin e sotem mendoj te flas per ate qe eshte dhe pjesa me e rendesishme dhe qe shume prej jush me kane pyetur si ne blog, ne faqen time ne Facebook, si dhe ate ne Instagram.  Vazhdimisht, kur ne poste te ndryshme kam folur per udhetimet e mia te shkuara, kam theksuar rendesine e madhe qe kane pushimet per mua.  Personalisht pushimet I kam parë gjithmonë si një pjesë shumë të rëndësishme të aktiviteti tim vjetor. Është ajo dhurata e vogël që gjithësecili duhet t’I bëjë vetes, kuptohet sipas mundësive që ka, sepse edhe dhuratat gjithmonë në bazë të mundësive zgjidhen. Ama nuk nuk mund të hiqet dorë prej tyre! Pushimet janë ajo pjesa relaksuese, ku ti I dedikohesh e tëra qetësisë së mendjes dhe trupit; mbush baterite dhe behesh gati për tu hedhur sërish në sulm sapo te kthehesh. Unë jam një ndër ata njerëz të dashuruar me punën, gjë që tashmë është përsëritur shumë herë (madje doli edhe mami Bardha si dëshmitare :P). Përvec pjesës së gjumit, orët e ditëve të mia janë kryesisht të mbushura me punë, megjithatë kohën për pushime dy herë në vit e gjej patjetër. Kjo “praktikë” në fakt ka nisur këto katër vitet e fundit, kur impenjimet janë rritur më shumë, rrjedhimisht është rritur edhe lodhja dhe është shtuar dëshira dhe nevoja për dy palë pushime. E nëse mbas kësaj do thoni (dhe jam e sigurtë që do ta bëni, sicc edhe eshte bërë shpesh), po lekët ku (t)’i gjen (gjejme), unë kam vetëm një përgjigje: Kurseni! Hiqni dorë nga gjithë ato gjërat e tjera për të cilat shpenzoni gjatë vitit dhe pa të cilat edhe mund të bënit: një fustan këtu, një palë pantallona atje, një palë këpucë, ca paketa cigare, ato të dalat ccdo fundjavë, të gjitha këto lekët hidhini në një arkë kursimi dhe keni për të parë që kur të vijë vera tjetër, paratë nuk do të jenë më justifikimi I pushimeve. Të paktën kjo vlen për mua, sepse personalisht nga ccdo kënaqësi tjetër mund të hiqja dorë vetëm nga pushimet jo.

Kam kohë që kam hequr dorë nga pushimet në Shqipëri. Mbaj mend që ato të fundit kanë qenë para tetë vitesh në Sarandë. Më vjen keq që e them këtë, por mendoj se nuk ja vlen. Për shkak të investimit të munguar, që nuk I justifikon aspak shpenzimet e mëdha që bëhen, jo për shkak të vendeve të mrekullueshme që kemi. Mendoj se bota ka shumë vende të bukura për të vizituar, prandaj edhe nëse një vend më ka pëlqyer shumë nuk preferoj të kthehem sërish, por dua të zbuloj gjithmonë vende të reja. Mendoj se ka shumë vende dhe mundësira pa fund për të bërë zgjedhjen e duhur, të vendit ku do të shkosh, duke e përshtatur me mundësitë ekonomike. Me punën time dhe duke kursyer në shumë gjëra të tjera, po, kam mundësi të bëj pushime dy herë në vit, ama hotelet që zgjedh nuk janë ato me pesë yje (sepse nuk kam mundësi), paratë që marr me vete janë të kufizuara dhe nuk më lejojnë t’I plotësojë vetes të gjitha dëshirat që mund të kem dhe, para se të nisem e pasi kthehem, e shtrëngoj mirë rripin dhe mendohem dy herë për cdo shpenzim që bëj, ama më besoni ja vlen barra qeranë. Dhe lumturia shumëfishohet edhe më shumë, kur mendoj që ja kam dalë vetë ti bëj realitet të gjitha ato që dua, pa I shtrirë dorën askujt, pa I kërkuar njeriu të më bëjë dhuratë ndonjë palë pushime, apo pa bredhur botën me lekët e “atij sponsorit”. Tani e përdor ndonjëherë mamin Bardhën si “bankë” duke I kërkuar ndonjë borxhë, por rëndësi ka që gjithmonë ja kthej borxhin (ose të paktën pjesën më të madhe :P)

Unë cc’kisha për të thënë në lidhje me këtë temë e thashë (e kam thënë dhe herë të tjera në fakt). Por duke qenë se dje pashë një kërkesë dhe sugjerim interesant nga një komentuese, e cila më kishte sugjeruar të bëja një post me pyetje përgjigje, atëherë unë po shfrytëzoj rastin dhe po ju them, që nëse keni pyetje konkrete në lidhje me pushimet, bëjini më poshtë dhe unë do ti përgjigjem të gjithave një nga një, me maksimumin e sinqeritetit :P :)

Ndërkohë vazhdojmë me pjesën e dytë të fotove. Nje pjese prej tyre jane shkrepur neper plazhe te ndryshme te Sosuas Public Beach (ku shijova masazhin me te mire qe me eshte bere ndonjehere) dhe Sosua Cabarete (ku shijova ushqim dhe pije te mrekullueshme). Nderkohe aty nga fundi do shikoni nja dy foto ku shfaqet "im shoq" duke bere disa fotografi. Sic mund te kuptohet ajo nuk jam une, por pasi pane gjithe zellin dhe devotshmerine me te cilen Tomi me bente mua fotografi, u "cmenden" grate e plazhit dhe i kerkonin ti bente foto dhe atyre...:D Dhe ai si nje xhentil i vertete qe eshte, nuk i refuzoi...:D
Pres pyetjet tuaja, nderkohe do te takohemi serish neser per te folur konkretisht per Republiken Domenikane dhe Sosuan.