Dilema: A duhet të shtirem si “1 million dollars baby”?

Më në fund koncpeti i blog-ut po futet dhe në Shqipëri. Kam dëgjuar shumë të flitet për blogjet dhe blogging në vendin tonë. Kohët e fundit shoh që i janë dedikuar emisione të posaçme kësaj teme dhe është diskutuar shumë, gjatë, por ndonjëherë edhe pak gabim (gjithmonë sipas këndvështrimit tim).

Kam dëgjuar shpesh shprehjen “kur u bë dhe ajo të hapë blog” dhe të them të drejtën më ka ardhur për të qeshur. Madje këtë po bisedoja dhe me një miken time që ka jetuar për shumë vite jashtë Shqipërisë, në Amerikë. Ajo ka një blog të saj-in dhe me fshehtësinë më të madhe, sikur të ishte ndonjë secret i CIA-s, më dha link-un dhe m’u lut të mos ta përhapja. “Në Amerikë blogu është kënaqësi” – tha – “ndërsa këtu të kthehet në stres, kështu që preferoj të mbaj vetëm atë rreth miqsh që kam që nga Amerika, që nuk futen në blog vetëm për të të kritikuar, apo për të të bërë të ndihesh keq, sesa ta bëj më public dhe të filloj të merrem me sulmet e shqiptarve.” E dëgjoja dhe mendoja se kishte shumë të drejtë.

Të njëjtën bisedë po bëja në chat dhe me një të afërmen time që jeton po në Amerikë. Kishte parë njërin nga emisionet që trajtonte temën rreth blogjeve dhe ishte habitur. “Po blogu është për të gjithë moj Aulona – më tha – “C’është ky concept i çuditshëm që keni atje, që vetëm disa njerëz “të privilegjuar” mund ta hapin. Blogjet nuk janë krijuar për të pasurit, por për të gjithë. Tani në Amerikë thuajse një në dy vetë e ka një blog të tijin” – vazhdonte ajo bisedën e çuditur në maksimum. I dhash të drejtë. Unë e dija këtë, e kam studiuar në shkollë gjerë e gjatë se çfarë janë blogjet, si kanë lindur dhe shumë e shumë informacione të tjera, por e di që do të ishte një lodhje e madhe të rrija dhe të bëja teorira, e të shkruaja leksionet në këtë post.

Por mendoj se bazikja dhe ajo qw duhet dhe, besoj tw gjithw e dimw wshtw qw blogjet bëjnë pjesë e asaj kategorie që quhet “social networking”, njësoj si Facebook-u, njësoj si Twitter, e shumë faqe të tjera që përdoren masivisht nga njerëz nga e gjithë bota. E veçanta e rrjeteve sociale është pikërisht sepse janë gjithëpërfshirës, nuk ka kritere përcaktuese për atë që mundet, apo nuk mundet të hapë një faqe në Facebook, apo në Tëitter dhe kjo vlen pa dyshim edhe për blogjet. Ti nuk duhet të jesh I bardhë, apo I zi, adoleshent, apo në moshën e tretë, I pasur, apo I varfër, I bukur, apo I shëmtuar për të hapur një blog. Ajo për të cilën të gjithë kanë rënë dakort është që blogjet, ndryshe njihen dhe si ditare online ku t’i mund të vendosësh të ndasw gjithcka nga e përditshmja jote, që nga ajo që mendon, që vesh, që ha, vendet ku shkon, njerëzit me të cilët rri, e shumëçka. “Të diskutosh këtu ku jam unë, apo të thuash fjali të tilla si “kur u bë ajo të hapi një blog, do të shqyejnë sytë dhe do të të shikojnë si UFO” – më tha mikja ime me humor.

Por ja që në Shqipëri, blogjet një pjesë e madhe e njerëzve i shohim si një rast i mirë për të shprehur gjithë vanitetin që kanë (shpesh të tepruar për vendin ku jetojmë). Kjo nuk më duket e drejtë. Dhe kete e kam thene qe ne shkrimin e pare qe kam bere kur hapa blogun dhe po e perseris edhe nje here (per te mos ju rikthyer me kurre :D): "Ky blog do te me sherbeje si nje ditar, per aq sa mund te jete ditar nje faqe publike, ku do te ndaje emocionet, ndenjat, mendimet, shqetesime, deshirat dhe gjithcka tjeter timen. Nje gje eshte e sigurte ne kete blog nuk do te flitet per marka dhe firma te shtrenjta. Jam e ndergjegjshme qe jam thjesht kryeredaktore e gazetes "Paloma" dhe jo e revistes "Vogue", rroga qe marr me del per te bere nje jete te kenaqshme, per t'i plotesuar disa deshira vetes, por jo per te shitur mend per veshje firmato qindra dhe mijera euroshe. Prandaj nese po kerkoni per te tilla, po ja u them qe ne fillim, mos beni fare pitstop ne kete blog, se do dilni te zhgenjyera. Per gjithe te tjerat qe duan te me bejne shoqeri, te ndajne mendime, ide e shumcka tjeter, jeni te mirepritura."

Dhe pikërisht në lidhje me këtë çështje të fundit, dua të ndaj me ju një shkrim shumë të mirë, që mua më ka pëlqyer dhe shijuar shumë kur e kam lexuar, realizuar nga një kolege e imja, Elda Laze kryeredaktore e revistës Harmony, me të cilën së fundmi kam kënaqësinë të bashkëpunoj dhe për gazetën Paloma.

https://www.facebook.com/notes/gazeta-paloma/dilema-a-duhet-t%C3%AB-shtirem-si-1-million-dollars-baby/474869039211562

Lexojeni dhe do të doja me të vërtet të ndanit edhe ju, mendimin tuaj në lidhje me këtë temë.