Per nje fasade rrojme...

Eh, kjo Shqipëria jonë e fasadës! Ku të gjithë shiten për atë që s’janë dhe janë gati të japin leksione morali, vlerash, arti dhe kulture, edhe pse këtyre koncepteve vetëm emrin u dinë! E rëndësishme është dukja, pa përmbajtja punë e madhe fort. E kush arrin deri te përmbajtja, te thelbi, tek ajo që është e rëndësishme vërtet? Ku e kam fjalën? Po mundohem t’jua shpjegoj shumë shkurt. Nëse dikush e ka emrin Xheni, Xhesika, Xhulia, në pamje të parë krijon një përshtypje më të mirë dhe më miqësore sesa dikush që do ta kishte emrin Xhevrie, Xhevdete, Xhemile… Këto të fundit, aq më shumë po të ishin vajza të reja, do të paragjykoheshin menjëherë për shkak të emrit (për të cilin ato janë më pak se kushdo tjetër përgjegjëse, duke qenë se nuk e kanë vendosur vetë), shpesh pa iu dhënë as mundësia për t’u njohur apo për të treguar vlerat dhe cilësitë e mira që mund të kenë. Ndërsa ato me emrat e bukur dhe që e shesin veten shtrenjtë do të vlerësoheshin automatikisht, pavarësisht faktit që brenda mund të jenë bosh.
Kjo situatë është pak a shumë ajo ç’ka ndodh në tregun mediatik sot. Ka gazeta dhe revista me emra të bukur, të cilat e mbajnë veten me të madhe, flasin për standarde dhe cilësi të cilat nuk do t’i shkelnin kurrë, e shohin veten si një lloj Mesia mediatike, krijuar për shkaqe humane, siç është përhapja dhe shpërndarja e vlerave dhe kulturës në Shqipëri, por që mjafton të shfletosh pak faqe për të dalluar qartë se e vërteta që lexon në rreshtat e tyre është shumë ndryshe nga ajo që duan të shesin. Fasada, kjo është ajo ç’ka shesin! Një imazh i krijuar vetëm me fjalë dhe aspak me vepra. Dhe kjo ndodh jo vetëm në shtypin e shkruar, por edhe në ekran. Nëse “guxon” të shkosh te ndonjë autor programi ose te ndonjë drejtor dhe t’i propozosh ndonjë projekt, pyetjet e parë janë: Çfarë mesazhi do të përcjellësh? Cilat janë vlerat e këtij programi? A po përcjellim art dhe kulturë? Dhe me të drejtë ti pyet veten: Po nëse kriteret e përzgjedhjes janë kaq të larta dhe të ashpra, atëherë përse në ekranet tona nuk ka asgjë të tillë? Ku janë mesazhet? Po vlerat? Apo rëndësi ka vetëm të të dalë nami se ti je një televizion me vlera dhe kulturë, paçka se ajo që transmeton nuk përputhet kurrkund me kërkesat e tua dhe imazhin që do të krijosh?
Fasadë! Gjithçka është fasadë! Ata që më së shumti flasin për standarde dhe nivele të larta kulturore, duke të treguar me gisht ty që je thjesht kryeredaktorja e një gazete modeste rozë (edhe pse dhjetëfish më të shitur se revistat e tyre ;), janë ata që të parët e marrin dhe e lexojnë fshehurazi në tualet gazetën “Paloma”. Ndërkohë që edhe ti bën të njëjtën gjë me revistën e tyre, e merr me vete në tualet, me të vetmin ndryshim, se ti nuk e merr për ta lexuar…
Ky nuk është një shkrim përgjithësues dhe absolutisht nuk do të doja t’i fusja të gjitha mediat, revistat, gazetat apo televizionet në të njëjtin kallëp. Ka përjashtime, por sa keq që janë aq pak! Gjithsesi, kujt t’i djegë le ta mbajë!