Kohë krize...fjalësh të mira!

Gjithnjë e më shumë dëgjoj këto kohë njerëz që ankohen për krizën, krizën ekonomike që i ka lënë pa lekë, pa të ardhura e rrjedhimisht e ka bërë jetën më të vështirë. Jo se nuk kanë të drejtë! Madje kanë plotësisht të drejtë, edhe unë vetë e gjej veten vazhdimisht duke u ankuar për krizën, atë ekonomike; për krizën e dritave dhe të ujit (po, vazhdon të ketë edhe kështu lloj krizash, pavarësisht se jetojmë në vitin 2012); krizën e ideve, që më duket se na ka mbërthyer shumë keq të gjithëve si popull (patjetër që edhe mua, madje e vuaj shpesh këtë krizë) e lloj e soj krizash të tjera, që në më të shumtën e rasteve janë të lidhura me njëra-tjetrën, duke krijuar një reaksion zinxhir që na e ka vështirësuar jetën sa më s'ka.
E megjithatë, mes kësaj vorbulle krizash, ajo që ka filluar të më shqetësojë githnjë e më shumë, madje edhe më shumë sesa 500 lekëshi i fundit në portofol një ditë para se të marr rrogën, është kriza e fjalëve të mira. Më duket mua, apo njerëzit janë bërë shumë të ashpër këto kohë? Takon dikë që ke kohë pa e parë dhe fjalia e parë që të thotë është: "Ua, po ti përse qenke bërë kështu mi? Sa qenke dobësuar… shëndoshur… plakur… lodhur!”. Dhe dëgjon gjithçka i vjen në mendje bashkëbiseduesit tënd shumë të sjellshëm dhe të drejtpërdrejtë në ato momente. Kështu, sikur mos të të mjaftonte halli apo problemi që mund të kesh dhe që, mesa duket, e reflekton së jashtmi, të shtohet edhe një shqetësim tjetër ardhur nga fjalët e dikujt që, në vend të zgjedhë të thotë një fjalë të mirë, bën komplet të kundërtën.
Pikërisht në lidhje me këtë po bisedoja para disa ditësh me dy mikesha, njëra prej të cilave sapo ka ardhur nga Amerika. "Aman moj, sa vij këtu më duket sikur mbushem me një frymë negative", - po më thoshte. "Më ka zënë tmerri të takoj njerëz rrugës se gjëja e parë që më thonë është: Ua, po ti qenke shëndoshur shumë! A thua se nuk e di unë dhe po pres ta mësoj nga ata".
Do ishte e kotë të thosha që kjo gjë më ka ndodhur edhe mua, më ndodh përditë madje. Një herë ka të bëjë me pamjen. Vetëm ditën e djeshme u takova me një kolege, e cila sapo më pa, më tha: "Dukesh shumë e lodhur". Ngela ngushtë, jo aq për faktin që u ndjeva keq që dëgjova këtë fjali, por sepse nuk po dija si t’i përgjigjesha. Cila mund të jetë përgjigjja që i jepet dikujt që të thotë se dukesh shumë e lodhur (që ndryshe mund të përkthehet edhe: Sa e shëmtuar qenke bërë sot!)? Unë e dija që isha e lodhur, kisha punuar deri vonë dhe isha zgjuar shumë herët, kisha gati 48 orë pa gjumë, prandaj isha e lodhur! Këtë u përpoqa t'i shpjegoja edhe koleges, por ajo vazhdoi të insistonte në përdorimin e "fjalëve pozitive". “Ti ke qenë shumë e mirë kur ke qenë më e mbushur, tani se si je bërë...". Shyqyr që nuk e përfundoi fjalinë, edhe pse ajo përdredhja e surratit që bëri pasi tha këtë të fundit, sikur sapo kishte kapërdirë një kile limonë të shoqëruar me uthull e qepë bashkë, e shprehu shumë qartë idenë e saj.
E njëjta gjë vlen edhe për një shkrim, një dalje në ekran, një foto, një punë që ke bërë. Ka nga ata persona (që fatkeqësisht janë të shumtë) që e fillojnë fjalinë me fjalën e keqe, pastaj vazhdojnë me të mirën. Edhe sikur këto të fundit të jenë në shumicë dhe ajo e keqja të jetë një detaj i vogël, s'ka fare rëndësi. E keqja para, të mirat nga pas. E thënë kështu, mund edhe të tingëllojë si një gjë e bukur, por a nuk do të ishte vërtet më bukur sikur atë fjalën apo komentin e keq ta eliminonim fare? Me këtë nuk dua të them të bëhemi hipokritë apo servilë, apo të kemi frikë të shprehim mendimin tonë, por përsa kohë ky mendim nuk na është kërkuar apo nuk na sjell asnjë përfitim, përveçse do të bënte të ndihej keq personi që kemi përballë, atëherë përse mos t'ia evitojmë këtë? Po sikur të takojmë një të njohurin tonë që mund të jetë shëndoshur vërtet, ta anashkalojmë këtë detaj dhe të përqendrohemi diku tjetër? Përse në vend që t’i themi se është shëndoshur, mos t’i themi sa i shkon modeli i flokëve?
A nuk do të ndiheshit edhe ju vetë më mirë nëse do të dinit që do të kontribuonit në humorin pozitiv dhe kënaqësinë e një personi sesa në mërzitjen e tij? Mendojeni një herë se mbase do të më jepni të drejtë...