Takim me librin...

Më ka kapur kohët e fundit një “sëmundje”, quhet sëmundja e të lexuarit. Jo se më parë nuk e kam patur, “simptomat” e saj mbaj mend të më jenë shfaqur që nga fëmijëria; atëherë kur në vend që të lexoja librat e shkollës, lexoja “Torta që ra nga qielli”, libër të cilin edhe pse e kisha mësuar përmendësh isha gjithmonë e gatshme ta filloja nga e para. Apo kur në klasë të gjashtë, I merrja mamit fshehurazi nga vendi ku e kishte fshehur (dhe unë pas një përpjekje të gjatë dhe këmbngulëse arrita ta gjeja se ku ndodhej ky vend) librin “Sikur të isha djalë”. Një libër që edhe sot e kësaj dite vazhdon të mbetet ndër të preferuarit e mi; mbase për arsyen se ishte i pari libër që më shoqëroi në periudhën e kalimit nga fëmijë në adoleshente; mbase sepse ishte libri që ndikoi në krijimin e asaj feministes së “ccmendur” që jam sot, por që në shumë moment e rrethana, ashtu si edhe Dija (personazhi kryesor) e viteve 30, them nën zë “Sikur të isha djalë…”
Këto kanë qenë shenjat e para të lidhjes sime me librin dhe leximin, lidhje që nga viti në vit u bë edhe më e fortë. Aq sa një ndër qëllimet që I kam vënë vetes që shumë kohë më parë, është të pasuroj sa më shumë biblotekën time. Dua një biblotekë të madhe, të mbushur me emra librash e autorësh, të cilën më pas ta trashëgoj si thesarin më të vyer fëmijëve të mi.
E dini cila është një ndër dëshirat e mia më të ccuditshme?! Të jetoj brenda një librarie për disa muaj, derisa mos të kem më fuqi për të lexuar, derisa sytë të më lodhen e mendja mos të ketë më vend për të bërë të sajën njohuri të reja! Vetëm ideja e të qenit e rrethuar nga aq shumë libra, nga aq shumë dije, më dhuron emocione, është si një formë orgazme e mendjes, të cilën më duket se shumë pak njerëz e provojnë. Madje kam përshtypjen se as nuk e dijnë që ekziston! Dhe nuk kanë faj. A mund të provosh dot vallë një orgazëm të tillë, kur te vetmet gjëra që ke lexuar gjithë jetën tënde janë statuset e miqve në Fb? A mund ta kuptosh dot vallë atë kënaqësi sublime që të dhuron një libër, duke filluar që nga momenti kur e merr në dorë, e shfleton e deri tek leximi, bërja njësh me personazhet, përjetimi i ngjarjeve sikur të ishe ti vetë personazhi?
Shkrimtari i madh Izraelit Amos Oz, ka bërë përshkrimin më të bukur sa i përket marrëdhënies së tij me librat. Të njëjtën ndjesi përjetoj dhe unë ccdo herë, prandaj po citoj fjalët e tij, sepse është e sigurtë që nuk do të mund ta përshkruaja dot më bukur: “Në rradhë të parë librat për mua janë diccka shpirtërore, diccka me vlerë që e prek, e ndjen,diccka erotike, diccka sensuale. Librin para se ta lexoj, në rradhë të parë e njoh duke e prekur me mollëzat e gishtërinjve të mi. Më pëlqen ta prek librin, ta fërkoj atë , ta ndjej atë. Gjëja e dytë që bëj është ta nuhas atë. Ccdo libër ka aromën e tij specifike, ka aromë prej libri të ri, aromë prej libri të vjetër, aromë prej libri këndej, aromë prej libri andej. Vetëm pasi unë arrij ta njoh librin nga prekja me gishtërinjë dhe nga aroma, filloj të shikoj ngjyrat e kopertinës, fotografitë që mund të ketë, shkronjat dhe mandej, si një dashnor i ngadaltë dhe i duruar filloj dhe hyj ngadalë-ngadale në libër. Filloj ta lexoj atë”.
A mund të përshkruhej më bukur vallë, marrëdhënia me librin, proccesi i leximit, i cili është një art më vete? Dhe, sado që jemi në kohën e teknologjisë, ku ccdo gjë po vjen e po kompjuterizohet, kur të kesh një iPad, është ëndrra e ccdo të riu (edhe pse shumica nuk e kanë idenë se ccfarë është konkretisht, thjesht e kanë dëgjuar të përdoret si emër shpesh kohët e fundit), sërish nuk ka shpikje në botë që mund të zëvendësojë librin.

Ka vetëm një problem, gjithnjë e më shumë të rinjë në ditët e sotme, po i largohen librave, duke zgjedhur të tjera mjete zëvendësuese për marrjen e njohurive, dijes dhe argëtimit. Televizori, interneti, celulari, iPad, janë të gjitha këto shpikje të reja që duket se po e zbehin fuqinë e librit dita ditës. Prandaj, si një e dashuruar e përmotëshme me librin, kam vendosur që me aq sa kam në dorë dhe me aq pushtet sa më jep të qenit drejtuese e njërës prej gazetave më të lexuara në Shqipëri, të jap një kontributë sado të vogël në ringjalljen e dëshirës së të rinjve shqiptar për librin. Do të sjell ccdo javë disa nga tituj kryesor të librave që gjendet në libraritë tona, bashkë me përmbajtjen dhe ndonjë histori interesante që fshihet pas subjektit, apo autorit të tij.
Tani më falni, unë po largohem sepse Remarku po më pret....